Дөрвөн улирал
Урьд дүрийн догшин ноён хутагт хүний биеийн доройтлыг дөрвөн улирлаар зүйрлэж дуулсан шүлэг нь:
***
Хавар. Өсөх цаг
Эсэргэн хавар цагийн дохио ирэхэд
Эгшиглэн донгодогч олон шувуу жиргэлдэн
Ээлжлэх цагийн эргэлтийг мартаад
Эгүүрд байгаа хэлбэртэй байдаг л
—
Энхрийлэн өсгөсөн аав ээжийн хайранд
Эрхэлж өссөн жаргалдаа ташуурч
Элдэв наадам тохууныг даган явсаар
Эргээд ирэх дөрвөн далайн жамыг эс мэдэв л.
***
Зун. Идэр цаг
Жаргалтай дэлгэр зуныхаа гурван сард
Жигдлэн ургасан таван өнгийн бадам найгалзаад
Жигүүртэн олон шувуу нуурын дунд цэнгэхэд
Жавартай өвлийн хүйтнийг мартана л
—
Захирч сургагчдын сургаалыг орхиод
Зальхай найман номыг даган явсаар
Завдлага үгүй дөрвөн далайн
Жамыг эс мэдэв л.
***
Намар. Өтлөх цаг
Намрын хонгор салхи ирэхэд
Навч цэцгийн дуртмал өнгө нь сулраад
Найгалзах олон цэцгийн үр жимс нь автаад
Нарны дулаан илч нь буурна л.
—
Найртай багын омгоор
Найдангийн таван хорын эрхэнд хучигдаж
Найман чөлөөт хүний биеийг олсноон
Насны идрийн цогоор нөгцөөв л.
***
Өвөл. Өнгөрөх цаг
Хөхөө өвлийн дохио ирэхэд
Хөвчийн өндөр дээгүүр нь цас будраад
Хүйтэн жаварлагч салхины эрчим чангараад
Хөвчин дэлхийн өнгө буурна л.
—
Хүний биеийн шүтээн улмаар
Хөгшрөөд өтлөхийн хэрд
Хүч ба оюун билиг сулран хомстож
Хүчтэй үйл эрхийг дагана л.
***
Амраглан ханилсан амь бие хоёрыг
Аюултай эрлэгийн элчийг салгахын урьд
Ачит лам багшийг дагаж
Ариун нирвааныг олох болтугай.
– ДАНЗАНРАВЖАА (1803-1853)
Эх сурвалж: muzo.mn
Зургийг томоор үзэх: 
