Чамайг эндээс явнаа гэхээр шаргал талынхаа бүх өвсөөр чөдөр зангидлаа…
Үзэсгэлэнт хасарваань мод цэцэглээд
Өргөн дэлхийн чимэг бүрдээд байхад
Үдшийн сарны Гүмүда цэцэг шиг
Чи минь гэлээ
Өндөр газрын зэрэглээ урсаад
Өдрийн нар аяганд ороод
Мөнхийн зунаа уусаар байхад
Чин минь л даарлаа гэлээ.
Өмнөд нутгийн хөхөө ирээд
Өвөр арн ууланд цэнгээд байхад
Өнөө зуны сүүдэрт бадамласан лянхуа шиг
Чи минь даарлаа гэлээ.
Энэ л сайхан улирлын жимс бүрэн боловсроод
Энхэр зөөлөн царайд чинь туяа татаад байхад
Элчилгүй цөлийн тэнгэрийн хаяа дуудан ирсээр байхад
Эндээс би явнаа гэлээ
Ээж аавын хошуу нутаг сүүмийн хөхрөөд
Эргэн хурган үүлс буцаад байхад
Эр өвсний толгойг имрэн, имрэн
Эрээнцаваас бүүр явнаа гэлээ.
Чамайг даараад байнаа гэхээр
Шаргачин зээрийн арьсаар хучлаа.
Чамайг эндээс явнаа гэхээр
Шаргал талынхаа бүх өвсөөр чөдөр зангидлаа.
Чамайг даараад байнаа гэхээр
Шаргахан аязтай дуугаа би зохиолоо.
Чамайг эндээс явнаа гэхээр
Шанзны нэг утсыг тасалж шүлэглэлээ.
Данзангийн НЯМСҮРЭН
